Իշխող քաղաքական ուժը բազմիցս հայտարարել է արդար և թափանցիկ պետական գնումների համակարգի անհրաժեշտության մասին։ Նման համակարգի ներդրումը և ապրանքների ու ծառայությունների գնումները ճիշտ ժամանակին և պատշաճ ծավալով իրականացնելու արդյունավետ համակարգի ստեղծումը, բացառելով շահերի բախման երևույթները, նախատեսված են նաև կառավարության ծրագրով՝ համարվելով դրանք պետական կառավարման արդյունավետության բարձրացմանն ուղղված հիմնական միջոցներից։ Որքանո՞վ են իրականացված պետական գնումները համապատասխանում այս խոստումներին։ Արդյո՞ք ՀՀ կառավարությունը կարևորում է գնումների իրականացման մրցութային ընթացակարգը, թե՞ ապավինում է ռիսկեր պարունակող «մեկ անձ» գնումների ընթացակարգին։ Սույն ուսումնասիրությունն ուղղված է պարզաբանելու այս և նմանօրինակ այլ հարցեր՝ համեմատական վերլուծության ենթարկելով 2017-2020 թվականների ցուցանիշները։