Շվեյցարացիները ցուցադրեցին ստորջրյա ինտերնետ մալուխների փոխարինող՝ լազեր՝ յուրաքանչյուր ալիքի համար մինչև 1 գ/վ արագությամբ։
Ցյուրիխի Բարձրագույն տեխնիկական դպրոցի (ETH) մի խումբ գիտնականներ մեծ քայլ են կատարել անլար տվյալների փոխանցման ուղղությամբ: Նրանք ցույց են տվել լազերային համակարգի աշխատանքը, որն ի վիճակի էր ապահովել ավելի քան 1 Tbps թողունակություն 53 կմ հեռավորության վրա: Հետազոտողները կարծում են, որ այս տեխնոլոգիան ի վերջո թույլ կտա հրաժարվել աշխարհով մեկ ձգված մալուխների ցանցից:
Այս աշխատանքը Եվրոպական Հորիզոն 2020 նախագծի մի մասն է, որը ֆինանսավորում է 80 մլրդ եվրոյի չափով գերժամանակակից հետազոտություններ: ETH թիմը՝ պրոֆեսոր Յուրգ Լոյթոլդի գլխավորությամբ, նախատեսում է, որ տվյալների փոխանցման օպտիկական համակարգը կաշխատի արբանյակների հետ շատ ավելի բարձր արագությամբ՝ վերացնելով օվկիանոսները հատող ինտերնետի ֆիզիկական ողնաշարի անհրաժեշտությունը:
Այս ուսումնասիրության ընթացքում Ցյուրիխի ETH գիտնականները արբանյակ չեն օգտագործել, քանի որ լազերային տվյալների փոխանցումը այնքան լավ է աշխատում տիեզերքում օդի լիակատար բացակայության պատճառով, բայց Երկրի վրա այն կարող է խանգարել դրան: Օրինակ՝ SpaceX-ի Starlink արբանյակներն օգտագործում են լազերներ՝ միմյանց միջև տվյալներ փոխանցելու համար: Գիտնականներին անհրաժեշտ էր համոզվել, որ տերաբիտ լազերը կարող է աշխատել Երկրի մթնոլորտում: Դա անելու համար թիմն ընտրեց հեռավոր, բարձր բարձրության թիրախ՝ Յունֆրայուխը՝ լեռնանցք Շվեյցարական Ալպերում, որը գտնվում է լազերային աղբյուրից մոտ 53 կմ հեռավորության վրա:
Տվյալների ավելի բարձր արագություն պահպանելու համար ETH Ցյուրիխի կողմից մշակված օպտիկական համակարգը օգտագործում է մոդուլացված լույսի ալիք: Սա նշանակում է, որ ստացողը կարող է կարդալ յուրաքանչյուր փոխանցվող նիշի մի քանի վիճակ: Փոփոխվող փուլային անկյունները և ամպլիտուդը ստեղծում են 64 QAM ազդանշան: Մթնոլորտում խառնաշփոթությունը կարող է խեղաթյուրել այս խնամքով կառուցված ալիքային ձևերը, ուստի հետազոտողները համագործակցեցին ֆրանսիական Onera ավիատիեզերական ընկերության հետ՝ ստեղծելու միկրոէլեկտրամեխանիկական համակարգի (MEMS) չիպ՝ 97 մանրադիտակային հայելիներով: Այս չիպը կարող է ուղղել սխալ փուլային տեղաշարժը վայրկյանում 1500 անգամ արագությամբ՝ ապահովելով ազդանշանի ամբողջականությունը:
Այս ուսումնասիրության մեջ օգտագործվել է միայն 1 ալիքի լույսի երկարությամբ լազեր, այսինքն՝ 1 փոխանցման ալիքով, սակայն թիմը կարծում է, որ տեխնոլոգիան կարող է մասշտաբվել մինչև 40 ալիք: Մոտ 1 տերաբիթ 1 ալիքով փորձարարական տեխնոլոգիան սկսում է նմանվել մի բանի, որը կարող է փոխարինել ֆիզիկական մալուխներին: Ընթացիկ արբանյակային ինտերնետ համակարգերը դեռևս հիմնված են միկրոալիքային ժապավենի ազդանշանների վրա և, հետևաբար, չեն կարող փոխանցել այնքան տվյալներ, որքան բարձր հաճախականությամբ լազերայինը: Հնարավոր է՝ ապագա ինտերնետ արբանյակային համաստեղությունները նման լազերներ օգտագործեն Երկրի մակերեսին տվյալները փոխանցելու համար։ Այնուամենայնիվ, Ցյուրիխի ETH-ի հետազոտողները դա կթողնեն այլ գիտնականների և ճարտարագետների:
Տեխնոլոգիական հրապարակումներն իրականացվում են Իդրամի աջակցությամբ։