Ընդհանուր առմամբ 2020թ․-ը համաշխարհային տնտեսության համար անկումային տարի էր։ ՀՀ-ում անկումն ավելի խորն էր և մասշտաբային, քանի որ բացի համաճարակային իրավիճակից, ունեցանք ավելի լուրջ հարված՝ պատերազմը։
Վերջին շրջանում գրեթե յուրաքանչյուր հայ, ով անտարբեր չէ Հայաստանի Հանրապետության և Արցախի Հանրապետության անվտանգության, պետականության հնարավոր կորստի սպառնալիքի, ինչպես նաև երկրի վտանգված ապագայի նկատմամբ, փորձում է բարձրաձայնել և գիտակից հանրությանը լսելի դարձնել երկրի առջև ծառացած խնդիրները՝ այդ նպատակի համար օգտագործելով բոլոր հնարավոր ռեսուրսները:
Գերիների հարցը, Արցախի և Սյունիքի վտանգված լինելու փաստերը, որոնք բազմիցս բարձրաձայնվել են համապատասխաան ոլորտների մասնագետների և լիազոր ներկայացուցիչների կողմից և հանրությանը հասանելի են դարձել ԶԼՄ-ների միջոցով, այս պահին, անշուշտ, առաջնային են, սակայն անհրաժեշտ է հաշվի առնել նաև ապագա սոցիալ-տնտեսական խնդիրների առաջացման վտանգները, որոնք մոտ ապագայում հանգեցնելու են ՀՀ քաղաքացիների եկամուտների և կենսամակարդակի նվազմանը, հետևաբար՝ արտագաղթի ու աղքատության շեմի ցուցանիշների բարձրացմանը, ՀՀ զինված ուժերի, գիտության և կրթության ոլորտների թերֆինանսավորմանը և, ի վերջո, ՀՀ պետականության կորստի վտանգին:
Ակնհայտ է, որ ՀՀ-ում սպասվում է սոցիալ-տնտեսական կոլապս և փրկության միակ ճանապարհը՝ պետականության պահպանման և զարգացման գործին ուղղված մեկ ընդհանուր գաղափարի շուրջ համախմբվելն է։
Ներկայացնեմ որոշ վիճակագրական տվյալներ, որոնցից յուրաքանչյուրը մանրամասն քննարկման և վերլուծության առարկա է, և որոնք կհակադրվեն այն վարկածին, թե իբր «պատերազմն ավարտվել է», պարտվեցինք, սակայն «այսուհետ լավ ենք ապրելու»։ Վիճակագրական տվյալները փաստում են, որ ՀՀ-ում ճգնաժամային իրավիճակը դեռևս շարունակվում է։
ՀՀ տնտեսությանը զգալի հարված հասցրեց նաև Արցախյան պատերազմը։ Ստորագրված փաստաթուղթը փաստում է հայկական կողմի պարտությունը պատերազմում, Արցախը կորցրեց իր վերահսկողության տակ գտնվող շուրջ 7,000 քկմ տարածք։ Եթե դասակարգենք կորուստները, կարող ենք առանձնացնել հետևյալ կետերը․
Պատերազմն աղետալի հետևանքներ թողեց Արցախի տնտեսության, մասնավորապես՝ գյուղատնտեսության վրա: Արցախում նախքան ռազմական գործողություններն առկա ավելի քան 130,000 հա վարելահողերի շուրջ 75%-ը մնացել է հակառակորդի վերահսկողության տակ:
Կորցրել ենք՝
Պատերազմի հետևանքով Արցախում առկա անասնագլխաքանակը կրճատվել է ավելի քան 50%-ով:
Կազմելով՝
Այսպիսով, ինչպես ցույց է տալիս վերլուծությունը, ՀՀ տնտեսությունը դեռևս գտնվում է անկման փուլում։ Ունենք բավական խորքային խնդիրներ, որոնք հաղթահարելու համար պահանջվելու են լուրջ ջանքեր։
Ազգային զարգացման տեսլականի վրա հիմնված առնվազն 5, 10 և 25 տարվա ՀՀ-ի ռազմավարական տնտեսական զարգացման հայեցակարգ․
Բավական է ապրել «այսօրվա» մոտեցմամբ՝ կայացնելով ու կիրառելով ոչ օպտիմալ «սիտուացիոն» որոշումներ: Անհրաժեշտ է ունենալ առնվազն 5, 10 և 25 տարվա ռազմավարական տնտեսական զարգացման հայեցակարգ՝ հիմնված ազգային շահերի և գաղափարախոսության վրա, ամրապնդված երկարաժամկետ ներդրումային ծրագրերով, այլապես միջնաժամկետ և երկարաժամկետ հորիզոնում թե՛ գիտական, և թե՛ տնտեսական զարգացման առումով հետընթաց կգրանցվի նույնիսկ երրորդ կարգի երկրների համեմատ։
Դրանց իրագործման համար անհրաժեշտ է ներքին կայունություն և Սփյուռքի ռեսուրսի առավելագույն մասնակցություն զարգացման գործընթացներին՝ ներգրավել տարբեր ոլորտների փորձառու և կոմպետենտ մասնագետների, ինչը, ցավոք, գործող իշխանությունը ձախողեց:
Այս օրհասական պահին, երբ մենք կանգնել ենք պետականության կորստի սպառնացող վտանգի առջև, անհրաժեշտ է վայր դնել անձնական ու քաղաքական շահերը և համախմբվել պետականության պահպանման և զարգացման գործին ուղղված մեկ ընդհանուր ազգային գաղափարի շուրջ։
Կարեն Ղազարյան
Տնտեսագիտական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան, մագիստրոսի որակավորում է ստացել Նյու Յորքի Սիրաքուզի համալսարանի Մաքսվելի դպրոցում: Վերապատրաստվել է Հարվարդի բիզնես դպրոցում։ Դանիայում, Ռուսաստանում, ԱՊՀ երկրներում ճանաչված է ընկերությունների ձեռքբերման իր հաջողակ գործարքներով, իսկ Հայաստանում՝ որպես արդյունաբերության ոլորտ խոշորագույն ներդրումներ ներգրաված հակաճգնաժամային կառավարիչ: 2019թ․-ից սկսած ներդրումներ է իրականացնում ՀՀ էներգետիկայի և միջազգային ֆինանսական ոլորտներում։