ԻՆՉ ՎԻՃԱԿՈՒՄ Է ՀԱՅԱՍՏԱՆՅԱՆ ԱՊԱՀՈՎԱԳՐԱԿԱՆ ՇՈՒԿԱՆ. ԱՊԱՀՈՎԱԳՐՎԵԼ, ԹԵ ՈՉ
Հայաստանյան ապահովագրական 12 ընկերությունների կողմից առաջարկվող ապահովագրական ծառայությունները բավականին ճկուն են եւ համապարփակ: Հայաստանում այսօր ընկերություները մատուցում են տրանսպորտային միջոցների, գույքի, առողջության, դժբախտ պատահարներից, բեռների, պատասխանատվության, ճանապարհորդության, ֆինանսական ռիսկերի ապահովագրական ծառայություններ: Հայաստանում ապահովագրությունն իրականացվում է կամավոր հիմքունքներով եւ Հայաստանը միակ պետությունն է ԱՊՀ երկրների շարքում, որտեղ բացակայում է պարտադիր ապահովագրության որեւիցե տեսակ. շուկան ամբողջապես կայացած չէ: Այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ այս մասին նշեց Ապահովագրական շուկայի մասնակիցների ասոցիացիա»-ի խորհրդի անդամ Լեւոն Մամիկոնյանը: Ըստ նրա` նախատեսվում է Հայաստանում ավտոտրանսպորտային միջոցների օգտագործումից բխող պատասխանատվության ապահովագրությունը դարձնել պարտադիր: Լ. Մամիկոնյանի խոսքով, այդ նախաձեռնության կիրառումը կօժանդակի Հայաստանի ապահովագրական շուկայի որակական նոր մակարդակի անցմանը:
Այսօր ապահովագրական ընկերությունների ծառայություններից օգտվում են հիմնականում խոշոր ընկերությունները կամ այն ձեռնարկությունները, որոնք ունեն արտասահմանյան կապիտալ: Կամավոր սկզբունքով ապահովագրությունը շատ քիչ տոկոս է կազմում, նրանք հիմնականում այն մարդիկ են, ովքեր հաճախ են այցելում արտասահմանյան երկրներ, շփումներ ունեն նրանց ապահովագրական շուկաների հետ: Հայաստանում հասարակությունը հիմնականում նախընտրում է առողջության ապահովագրությունը: Լ. Մամիկոնյանը նշեց, որ Հայաստանում ապահովագրական ծառայություններից չօգտվելու մի քանի պատճառ կա` հասարակության մեջ բացակայում է այդ մշակույթը, երկրորդ` մարդկանց ֆինանսական միջոցները չեն բավականացնում: Նա, բերելով օրինակ, նշեց, որ առողջության ապահովագրության համար տարեկան անհրաժեշտ է մոտ 150 հազար դրամ: Այսօր մարդկանց սոցիալական խնդիրներն այնքան շատ են, որ հերթը ապահովագրությանը չի հասնում, շուկան լիարժեք կայանալու համար ժամանակ է անհրաժեշտ: Պետք է ասել, որ նախորդ տարիների համեմատ շուկայում բավական փոփոխություններ նկատվել են, եթե 90-ականների սկզբին կային 85 ապահովագրական ընկերություններ, որոնք զբաղվում էին ամեն ինչով, բացի ապահովագրությունից, ապա այսօր նման իրավիճակը բացակայում է»,-ասաց Լ. Մամիկոնյանը: 1997թ-ին հավաքագրված ապահովագրավճարների գումարը կազմել էր 431.4 մլն դրամ, իսկ 2009թ-ի միայն առաջին կիսամյակում` 4.2 մլրդ դրամ: 1997թ-ին հատուցումների գումարը կազմել էր 126.2 մլն դրամ, իսկ 2009թ-ի առաջին կիսամյակի նույն ցուցանիշը 813 մլն դրամ: 2009թ-ի հունվար-սեպտեմբեր ամիսներին Հայաստանի 5 ապահովագրական ընկերություն ընդգրկվել է 1000 խոշոր հարկատուների ցուցակում` վճարելով պետբյուջե 515.4 մլն դրամ:
Հայաստանում ապահովագրական ընկերություն ունենալու համար կանոնադրական կապիտալը պետք է կազմի 500 մլն դրամ: 2010թ-ի հունվարի 1-ից այդ գումարի չափը պետք է կազմի 1.5 մլրդ դրամ: Ինչ կլինի շուկայի հետ դժվար է ասել, հնարավոր է որոշ ընկերություններ միավորվեն: Հավանականությունը քիչ է, որ նոր ապահովագրական ընկերություններ կստեղծվեն»,-ասաց Լ. Մամիկոնյանը: Ինչ վերաբերում է ապահովագրական շուկայի վրա համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի ազդեցությանը, ապա Լ. Մամիկոնյանը նշեց, որ 6 տոկոս անկում է նկատվում, սակայն երրորդ եռամսյակում որոշակի կայունացում կա: