Նինա Գրիգորյան․ անհնար է կանգնեցնել աշխարհի փոխակերպումը

Աշխարհը երբեք չի փոխվել այսքան արագ, և այլևս երբեք չի փոխվի այսքան դանդաղ։ Ֆիլիպ Մորրիս ընկերության անձնակազմի ուսուցման ու  զարգացման ծրագրերի ղեկավար Նինա Գրիգորյանն իր TedX Moskovyan ելույթում անդրադարձել է անձի ու բիզնեսի փոխակերպմանն ու մեկնաբանել տրանսֆորմացիայի մութ կողմերը։

Մարդկային ուղեղը ձգտում է որոշակիության․ դա բնական կարիք է՝ նման այն բնական կարիքներին, ինչպիսիք են սննդի, սեքսի, քնի կամ այլ առաջնային կարիքները: Երբ առաջանում է անորոշ իրավիճակ, այն ընկալվում է որպես կյանքի սպառնալիք, ու մենք անմիջապես ազդակներ ենք ստանում, որ պետք է խուսափենք անորոշությունից ու մնանք մեզ հայտնի և ծանոթ միջավայրում։

Միևնույն ժամանակ, մեր շուրջը մշտապես տեղի են ունենում փոխակերպման գործընթացներ՝ մեզ քաջ ծանոթ դեռ մանկուց։ Ամենադասական ու գեղեցիկ փոխակերպումը թրթուրից թիթեռի վերածվելն է։ Լինելով փոխակերպվող կազմակերպության ներկայացուցիչ և այդ փոխակերպման անմիջական մասնակից և վկա, Նինան առավել քան որևէ մեկը բախվում է կորպորացիաների փոխակերպմանը, դրա առանցքային գործոններին, հաջողության ու ձախողման պատճառներին։

Ընկերությունը, որտեղ Նինան աշխատում է՝ Ֆիլիպ Մորրիս Ինթերնեյշնլը, այժմ տրանսֆորմանցվում է։ Սա ընկերության մշակույթի և աշխատանքային պրոցեսների մեջ զգալի փոփոխությունների իրականացմանն ու կատարողականի բարելավման գործընթաց է։ Պարզապես պատկերացրեք, թե ինչպես է ծխախոտային ոլորտի գիգանտը իր նոր սերնդի արտադրանքով մարտահրավեր նետում իր իսկ ոլորտին՝ ներդնելով միլիարդավոր դոլարներ գիտական ու տեխնոլոգիական աշխատանքի մեջ։ Այս բոլոր ջանքերը շարժում են ընկերությունը դեպի իր նոր տեսլականը, այն է՝ առանց ծուխ ապագա։ Համեստությունը մի կողմ․ եթե ամեն ինչ ըստ ծրագրավորվածի ընթանա, գործընթացը կարելի է համեմատել թրթուրից թիթեռի փոխակերպման հետ։

Բազմաթիվ հարցումներ, best seller գրքեր ու հոդվածներ առաջարկում են կազմակերպության հաջող փոխակերպման տարբեր բաղադրատոմսեր: Ֆիլիպ Մորրիսի պարագայում աշխատում է այս հիմնարար մոտեցումը․ տեսլականի փոփոխություն, մշակույթի փոփոխություն, գործընթացների ու օպերացիոն մոդելի փոխակերպում դեպի նախագծային հիմքով կազմակերպության կառավարում։

Եվ վերջինը, բայց ամենակարևորն և ամենադժվարը մտածելակերպի փոփոխությունն է՝ սկսած գլխավոր գործադիր տնօրենից և կազմակերպության ղեկավարներից։ Ինչպես նշում էր Ալբերտ Էյնշտեյնը, «Մենք չենք կարող լուծել մեր խնդիրները նույն մտածելակերպով, որով դրանք ստեղծել ենք»։

Անհնար է կանգնեցնել արտաքին միջավայրի փոփոխությունները, եթե, իհարկե, չփախչենք անմարդաբնակ կղզի։ Այո, վախը մեր մարդկային ԴՆԹ-ի մի մասն է, և բոլոր մարդիկ ունեն փոփոխության և իր հետ եկող անորոշության վախը։ Այստեղ է ամեն մեկիս անձնական որոշման տիրույթը՝ մնա՞լ այդ վախերի ազդեցության տակ ու  ձախողվել, թե՞ ընդունել վախը, վերահսկել այն և սկսել ապրել ու վայելել փոփոխությունները և դրանց հետ կապված բազմաթիվ հնարավորությունները: