Աննա Զալինյան. Չինաստանի մեծ սփյուռքը
Չինաստանն ունի նաև մեծ սփյուռք: Չինացիներին արտասահմանում անվանում են խուարըն, կազմում են մոտ 50-60 միլիոն մարդ: Չինացիների հատուկ խումբ են կազմում բարձրագույն կրթություն ստանալու համար արտասահման մեկնած չին երիտասարդները՝ «լյուսուշըն» [1]:
Չինաստանի իշխանությունը մեծագույն ուշադրություն է դարձնում երիտասարդներին արտասահման սովորելու ուղարկելուն և ավարտելուց հետո նրանց հայրենիք վերադարձնելուն, այնուհետ՝ աշխատանքով ապահովելուն:
Արտերկրում ուսանող չինացի երիտասարդներին Չինաստանում դիտում են որպես պետության «թանկարժեք հարստություն», երկրի կադրային ռեսուրսի կարևորագույն բաղկացուցիչ մաս, իսկ պետությունն ամեն կերպ օժանդակում է արտասահմանում երիտասարդների ուսմանը:
Չինաստանի համար խիստ արդիական է ոչ միայն արտասահմանում սովորող երիտասարդների, այլ նաև արտասահմանում բնակվող չինացի մասնագետների՝ հայրենիք վերադարձի ապահովումը: Այդ նպատակով մշակվել են բազմաթիվ ծրագրեր[2], դրամաշնորհներ, լայնորեն կիրառվում է թափուր հաստիքների համար արտասահմանում «տոնավաճառների» կազմակերպման պրակտիկան:
ՉԺՀ-ի կրթության նախարարության արտաքին հարցերի բյուրոյի կողմից իրականացվում է «Գարնանային լույս» («Chunhui») ծրագիրը, որի միջոցով կառավարությունը ֆինանսավորում է արտերկրում բնակվող չինացի գիտնականների ու լավագույն մասնագետների կարճաժամկետ այցերը Չինաստան, կազմակերպում է նրանց դասախոսությունները համապատասխան լսարանների համար: Այս ծրագիրը կոչվում է «Ծառայել հայրենիքին արտասահմանից», որը հետո դառնում է «Վերադառնալ և ծառայել հայրենիքին»[3]:
Համանման ծրագրերը մասնակիցներին առաջարկում են շահեկան պայմաններ, մասնավորապես՝ գիտական և հետազոտական աշխատանքների ամբողջությամբ ֆինանսավորում: Ընդ որում, արտասահմանից վերադարձած լավագույն գիտանականները ունենում են առավելություն տեղացի մասնագետների նկատմամբ, քանի որ հետազոտությունների ֆոնդերից առաջնահերթ օգտվելու իրավունք են ստանում: Միաժամանակ նրանց տրվում է սոցիալական բոլոր փաթեթներից օգտվելու իրավունք, ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվելու լիակատար ազատություն: Ծրագրերի մասնակիցները պարտավոր չեն ստանալ Չինաստանի քաղաքացիություն: Այս ամենը զուգահեռաբար խթանում է մրցակցությունը տեղացի և դրսից ժամանած չին մասնագետների միջև:
Արտասահմանում թափուր տեղերի չինական տոնավաճառները կազմակերպվում են տարին մեկ անգամ՝ սկսած 2000 թվականից, որին մշտապես ներկա են լինում Չինաստանի կառավարության, գործադիր իշխանության մարմինների, պետական ու Չինաստանի մասնավոր հատվածի ներկայացուցիչները[4]: Տոնավաճառների ժամանակ ներկայացվում են ամբողջական սոցիալական փաթեթներ, բնակարանի տրամադրման պայմաններ, երեխաներին դպրոցներում կամ մանկապարտեզներում ընդունելու երաշխիքներ: Տոնավաճառներին, որպես թափուր տեղերի հավակնորդներ, մասնակցում են աշխատանքից ազատված կամ արդեն ազատման ենթակա ամենատարբեր մասնագիտությունների տեր մարդիկ, շատ հաճախ՝ նաև ժամանակին Չինաստանում կամ արտերկրում բազմաթիվ բարձր պաշտոններ զբաղեցրած և աշխատանքային մեծ փորձ ունեցող մասնագետներ, բուհերի շրջանավարտներ[5]:
Հայրենիք վերադարձած չինացի մասնագետները նույնպես կանգնում են տարբեր դժվարությունների (խնդիրների) առջև, մասնավորապես՝
- սոցիալական լարվածությունը և տեղական կադրերի դժգոհությունը հայրենիք վերադարձած չինացի մասնագետների հատուկ կարգավիճակի և արտոնությունների վերաբերյալ,
- ՉԺՀ վերադարձած մասնագետների դժվար հարմարվելն իրականությանը, երբ առանձին դեպքերում լավագույն կրթությամբ մասնագետները հայտնվում են երկրորդական դիրքում, աշխատանքի մեջ ըստ արժանվույն չեն գնահատվում, միաժամանակ, վերադարձած չինացիներից շատերը հոգեբանորեն և գաղափարապես չեն հարմարվում իրենց հայրենիքի իրական պայմաններին, քանի որ ժամանակի ընթացքում «ընդունել» են այլ երկրների մշակույթը,
Նշված հիմնախնդիրները զուտ «չինական» չեն: Դրանց բախվում են բոլոր նրանք, ովքեր որոշակի ժամանակ բնակվել են այլ երկրներում և ապա վերադարձել են հայրենիք: Ուստի նաև հենց այս պատճառով էլ անհրաժեշտ է ուսումնասիրել Չինաստանի փորձն այս բնագավառում:
Մասնավոր հատվածին պետության առանձին լիազորությունների մի մասի փոխանցման, ինչպես նաև նրանց միջև մրցակցության խթանման, պետական ծախսերի արդյունավետ կառավարման հարցերում պետական գնումների մեխանիզմը Չինաստանում վերջին տեղում չէ:
Պետական գնումների մասին օրենքի համաձայն՝ տեղական մատակարարներին տրամադրվում են արտոնություններ, մասնավորապես՝ «արտադրանքի, ապրանքի կամ ծառայության ավելի քան 50 տոկոսը պետք է արտադրված լինի Չինաստանում»: Ներմուծված ապրանքները կարող են գնվել միայն բացառիկ դեպքերում, երբ դրանց ներքին համարժեքը 20 տոկոսով թանկ է ներմուծվողից: Ըստ Եվրահանձնաժողովի հաղորդման՝ «2012 թվականի մայիսի դրությամբ Չինաստանը գրավում է առաջին տեղը պետական միջոցներով ներմուծված արտադրանքի ձեռքբերման սահմանափակումների գծով (7 սահմանափակում)»[6]:
Չինագետ, տնտ. գիտ. թեկն.՝ Աննա Զալինյան
[1] Степнова Г.А. Китайское студенчество за рубежом – часть китайской диаспоры. // Информационные материалы: «Общество и государство в Китае в период реформ». КНР: Институционализация опыта реформ. (Материалы ежегодной конференции Центра современной истории и политики Китая ИДВ РАН,). Москва. ИДВ РАН. 2016, Вып. 25.
[2] Բարձր որակավորմամբ մարդկային ռեսուրսների ներգրավման չինական առաջին ծրագիրը կոչվում էր «Տաղանդավոր երիտասարդ պրոֆեսորների ֆինանսական աջակցության ծրագիր», որի իրականացման միայն առաջին տարում Չինաստան վերադարձան արտասահմանում բնակվող և աշխատող 2218 գիտնականներ: // աղբյուրը՝ David Zweig, Learning to compete: China՛s efforts to encourage a “reverse brain drain”// Competing for global talent/ Ed. Ch. Kuptsch, Pang E.F., 2006
[3] Այդ մասին տես նաև՝ Ларин А.Г. Китайские мигранты в России. История и современность. М.: Восточная книга, 2009.
[4] Օրինակ՝ միայն 2008 թվականին Շանհայի Կառավարությունը ապահովագրական 24 չինական ընկերությունների հետ Լոնդոնում, Չիկագոյում և Նյու-Յորքում անցկացրել է թափուր աշխատատեղերի երեք տոնավաճառ: // http://www.chinadaily.com.cn/china/2008-12/18/content_7412764.htm
[5] http://www.chinatoday.com.cn/ctenglish/se/txt/2009-09/27/content_219762_4.htm
[6] Report about Import Limitation in Government Procurement // European Commission Trade Website. – 2012. http://trade.ec.europa.eu/reports/908734 ; Տես՝ Yin Pumin. A New Dawn for NGOs. Registration requirements relaxed for charity work // Beijing Review – 06.10.2013. http://www.bjreview.com.cn/quotes/txt/2013-10/06/content_570659.htm; Brown T. L., Potoski M. Transaction Costs and Institutional Explanations for Government Service Production Decisions.; Romzek B.S., Johnson J.M. Contract Implementation and Management Effectiveness: A Preliminary Model // Journal of Public Administration. Research and Theory. – 2002. – № 12 (3)